Osteoporoza – cichy zabójca
Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że osteoporoza to poważna i śmiertelna choroba. Zaraz po chorobach układu krążenia i nowotworach, znajduje się ona na trzecim miejscu wśród najczęstszych przyczyn zgonów.
Osteoporoza, dawniej znana jako zrzeszotnienie kości, to choroba, w której dochodzi do zmniejszenia gęstości kości, czyniąc je podatnymi na złamania. Choroba ta dotyka głównie kobiety po menopauzie, a ryzyko jej wystąpienia zwiększają m.in. szczupła budowa ciała, genetyka, nieodpowiednia dieta, alkohol, palenie papierosów oraz schorzenia takie jak cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów czy kamica nerkowa.
Osteoporoza rozwija się podstępnie, często nie dając żadnych objawów przez wiele lat. Najczęściej zostaje wykryta dopiero po pierwszym złamaniu, które może się zdarzyć w wyniku drobnego urazu – niewłaściwego stąpnięcia, lekkiego uderzenia w mebel czy opierania się o stół. U osób chorych nawet tak błahe sytuacje mogą prowadzić do złamań, z których najgroźniejsze to złamanie biodra.
Osteoporoza – poważne zagrożenie życia
Złamania związane z osteoporozą mogą mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Badania pokazują, że śmiertelność związana z powikłaniami po złamaniu szyjki kości udowej nie dotyczy wyłącznie osób powyżej 80. roku życia. Kobiety w wieku 70-79 lat są trzykrotnie bardziej narażone na zgon w ciągu roku po takim złamaniu, a te w wieku 65-69 lat nawet pięciokrotnie częściej.
Ryzyko złamań osteoporotycznych jest wyższe u kobiet, szczególnie po 50. roku życia, w wyniku zmian hormonalnych związanych z menopauzą. Szacuje się, że około 40% kobiet po 50-tce dozna przynajmniej jednego złamania osteoporotycznego, podczas gdy u mężczyzn odsetek ten wynosi 13%. Choć złamania u mężczyzn są rzadsze, ich konsekwencje są zwykle poważniejsze.
Do najczęstszych złamań związanych z osteoporozą należą złamania kręgów, szyjki kości udowej, kości ramiennej i promieniowej. Najpoważniejsze są złamania biodra, które mogą prowadzić do trwałej niepełnosprawności lub śmierci – w ciągu roku po takim złamaniu umiera 20% kobiet i 25% mężczyzn. Z tych, którzy przeżyją, aż 50% staje się niepełnosprawnymi, a 30% wymaga stałej opieki medycznej.
TERAPIE WSPOMAGAJĄCE
Na podstawie wyników badań opracowujemy spersonalizowany program leczenia, który może obejmować terapię farmakologiczną, suplementację, specjalistyczne ćwiczenia, fizykoterapię oraz idealnie dobraną dietę. Zajęcia fizjoterapeutyczne i treningi wzmacniające, które wspierają zdrowie kości i minimalizują ryzyko upadków i złamań.